ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΛΙΤΣΑΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ “ΑΝΤΙΟ ΚΥΡΙΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ” ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΠΑΧΗ: “ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΙΣΧΥΣ ΣΤΟΝ ‘ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ’ ΤΟΥ ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ”

ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΠΑΧΗ 1

«Δίκαιο και Ισχύς στον ΄΄Ερωτόκριτο΄΄ του Βιτσέντζου Κορνάρου»

Η πρώτη ανάγνωση του «Ερωτόκριτου» του Βιτσέντζου Κορνάρου μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο δημιουργός του επιχείρησε ν’ αφηγηθεί μια ακόμη ερωτική ιστορία. Έχω τη γνώμη, όμως, πως ο ποιητής μέσα από το ξεδίπλωμα της ερωτικής αφήγησης μάς παρέδωσε, εκτός από μια ιστορία δακρύβρεχτου πάθους, κι ένα μάθημα πολιτικής επιστήμης. Η αγάπη κι ο έρωτας στεριώνουν σε μια Πολιτεία. Αλλά τι θεμέλια έχει αυτή η Πολιτεία φαίνεται ν’ αναρωτιέται με τον «Ερωτόκριτό του» ο Κορνάρος. Θα είναι μια Πολιτεία όπου θα επικρατεί η ισχύς των δυνατών; Ή η ηθική και η θέληση των αδύνατων θα εξισορροπήσουν την κατάσταση, έτσι ώστε να επικρατήσει το μέτρο της ανθρώπινης λογικής, δηλαδή η αξιοπρέπεια και η αυτοδιάθεση;

Ο ποιητής σκοπίμως προσδίδει στο έργο του χαρακτηριστικά, ικανά να νουθετήσουν και να χειραφετήσουν (πνευματικά και ηθικά) το νέο ελληνισμό που βλέπει μελλοντικά να γεννιέται. Στο επίκεντρο της αφήγησης του είναι η Αθήνα, η οποία (κατά τον ποιητή) αποτελεί το συνδετικό κρίκο του νέου ελληνισμού με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Ίσως, ο ποιητής να είχε υπόψη του τους νεοπλατωνικούς και, επομένως, τον ίδιο τον Αθηναίο φιλόσοφο Πλάτωνα και την θεωρία του για τον «φιλόσοφο-Βασιλιά» όταν αποκαλεί «θρονί της δικαιοσύνης» τον Ρήγα της Αθήνας, Ηράκλη.  Ο οποίος, είναι, κατά τον ποιητή, «ποπανωθιό σ’ τσι φρόνιμους, πρώτος εις τσι μεγάλους»2.  Επομένως, η (πολιτική) σοφία και σύνεση κατέχει υψηλή θέση στην κλίμακα αξιών του εν λόγω ηγεμόνα.  Ο Ηράκλης, λοιπόν, παρά την αδικία που διαπράττει αρχικά σε βάρος του Ρωτόκριτου και τον αυταρχισμό του, δεν παύει να είναι ο εκπρόσωπος της ευταξίας και της κοινωνικής ισορροπίας,η οποία επιτυγχάνεται μέσω των πατροπαράδοτων εθίμων.  Άλλωστε, δεν είναι λίγοι οι νεότεροι φιλόσοφοι (με κυριότερο εκπρόσωπό τους τον Karl Popper {Καρλ Πόππερ}) που θεωρούν τον φιλόσοφο-βασιλιά του Πλάτωνα το αρχέτυπο του εξουσιαστικού αυταρχισμού κι ολοκληρωτισμού3.  Ο Ηράκλης,λοιπόν,σε μικρότερο βαθμό,αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό ο Ρωτόκριτος ( που δεν έχει την αυταρχικότητα του Ηράκλη) ταιριάζουν στο συντηρητικό πρότυπο του πλατωνικού ηγέτη, που φιλοτεχνήθηκε στην πλατωνική ακαδημία,στην Αθήνα.  Αυτή η πόλη, εξάλλου, κατά τον ποιητή, είναι «της μάθησης η βρώσις», «θρονί της αρετής» κι «ο ποταμός της γνώσης»4.   Η ποιητική έκφραση παραπέμπει στο σχετικό χωρίο του Επιτάφιου του Περικλή, όπως τον αποδίδει ο Θουκυδίδης: «Ξυνελών τε λέγω την τε πάσαν πόλιν της Ελλάδος παίδευσιν είναι5» (Συνοψίζοντας ισχυρίζομαι πως η πόλη {δηλαδή η Αθήνα} σε όλες τις εκδηλώσεις της είναι ο δάσκαλος των Ελλήνων).  Ο ποιητής, έτσι, υπαινίσσεται ότι γνωρίζει την αρχαιοελληνική γραμματεία και πως το νερό του ποιητικού του ποταμού προέρχεται από τις πηγές της Αθηναϊκής φιλοσοφίας και του πολιτικού στοχασμού των κλασσικών χρόνων της Αθήνας.

Συνεπώς, η αποτυχία του προξενιού της Αρετούσας με τον Βυζαντινό Πιστόφορο δεν είναι τυχαία.  Το μέλλον του νέου ελληνισμού, κατά τον ποιητή, δεν είναι μια απομίμηση της πολύγλωσσης επικράτειας του Βυζαντίου, δηλαδή μια αυτοκρατορία η οποία κατά τα χρόνια της συγγραφής του ποιητικού έργου είχε διαλυθεί και ήταν παρελθόν.  Ο έρωτας της Αρετούσας για τον Ρωτόκριτο ενδεχομένως απηχεί, κατά την γνώμη του ποιητή, την έλξη που πρέπει να επιδείξει ο νέος ελληνισμός προς την ρωμαλέα πηγή της γνώσης της κλασσικής Αθήνας.  Μαζί με την απόρριψη του παλιού και ξεπερασμένου ιδεώδους («προξενιό» του νέου ελληνισμού με το Βυζάντιο) γεννιέται η σύζευξη του νέου ελληνισμού με την στοχαστική φιλοσοφία της κλασσικής Αθήνας.  Αυτή η σύνδεση σχετίζεται με την ελεύθερη στάση της Αρετούσας, που αρνείται πεισματικά την καταβαράθρωση της αξιοπρέπειας της, στάση η οποία απηχεί την ξεκάθαρη επιλογή του ποιητή για την πορεία (που ο ίδιος επιθυμεί) για το νέο ελληνισμό.  Γιατί αυτόματα έρχεται στο νου η παρόμοια, θαρραλέα στάση της Αντιγόνης στην ομώνυμη (αρχαιοελληνική) τραγωδία του Αθηναίου Σοφοκλή, η οποία, επίσης, αρνείται να υποκύψει στην πολιτική βία του Βασιλιά και επιμένει στην διάσωση της αξιοπρέπειας της με την ταφή του αδερφού της.  Η Αρετούσα δεν έχει τίποτε το κοινό με την άβουλη κόρη της εποχής του ποιητή, δηλαδή της υποταγμένης, που δέχεται αδιαμαρτύρητα την ισχύ και τον πατρικό δεσποτισμό.  Κληρονομεί κάτι από τον ατίθασο χαρακτήρα της Αντιγόνης, της ομώνυμης αρχαιοελληνικής τραγωδίας.  Η Αρετούσα, ειδικότερα, συνεχίζοντας την παράδοση της Αντιγόνης αψηφά την ισχύ του πατέρα της, που συμπεριφέρεται άδικα.  Η ίδια,ωστόσο, με στωικότητα αποδέχεται τις συνέπειες της στάσης της.  Αφού η βασιλική δύναμη και στις δύο περιπτώσεις (Αντιγόνης και Αρετούσας) αντιστρατεύεται τη φυσική τάξη και το ηθικό δέον, τότε δεν απομένει παρά η αντίσταση απέναντι στην αδικία και η στοχαστική επιμονή στην ηθική συνέπεια.  Η νέα «Καρυάτιδα του ελληνισμού» αποποιείται την πεπατημένη ενός τυπικού, συμβατικού γάμου και συνεχίζει την παράδοση της Αντιγόνης.  Ο ποιητής,έτσι, φαίνεται να παραδίδει το μίτο αυτής της συνέχειας από την Αντιγόνη της αρχαιοελληνικής τραγωδίας στην Αρετούσα.

Η σύγκρουση, ωστόσο, των μνηστήρων, για την «ερωτική κατάκτηση» της Αρετούσας (΄΄γκιόστρα΄΄) δεν είναι παρά η σύγκρουση ισχύος που κατέχουν οι «δυνατοί» και «κυρίαρχοι».  Με αφορμή αυτήν, ο ποιητής εξιστορεί σ’ ένα ιπποτικό πλαίσιο, το οποίο ίσως παραπέμπει στον ανταγωνισμό των μνηστήρων της Οδύσσειας του Ομήρου.  Η ομορφιά της Αρετούσας που ελκύει τους άρχοντες – ιππότες της εποχής συμπορεύεται με την ελκυστικότητα της κοινωνικής κι οικονομικής δύναμης του πατέρα της.  Την τελευταία ορέγονται, κυρίως, οι μνηστήρες της Αρετούσας.  Η «γκιόστρα», επομένως, αποτελεί (ενδεχομένως) μια αλληγορία για την διαπάλη που σοβεί κατά τη διεκδίκηση ενός λάφυρου (στην προκείμενη περίπτωση ερωτικού).  Υπό την εκδοχή αυτή, ο εκπρόσωπος κάθε περιοχής στο αγώνισμα για την ερωτική κατάκτηση της Αρετής (δηλαδή του τρόπαιου της ισχύος) απηχεί και την ιδιαιτερότητα της καταγωγής (με ό,τι αυτή ιστορικά σημαίνει).  Για παράδειγμα ο Καραμανίτης Σπιδόλιοντας ,ο οποίος έχει ως έμβλημα το χάρο με δρεπάνι συμβολίζει την άκρως επικίνδυνη επιθετικότητα των Οθωμανών, που απειλούσαν την ισχύ των Βενετών και ολόκληρο τον ελληνισμό με υποδούλωση.  Ο Κρητικός Χαρίδημος (το alter ego του ποιητή) παρουσιάζεται ως καλοπροαίρετος ιππότης, που επιλέγει να συμπαρασταθεί προς τον Βασιλιά της Αθήνας.  Ο ποιητής ως γνήσιος αναγεννησιακός περιγράφει τις συγκρούσεις ισχύος, οι οποίες θυμίζουν τις διαμάχες των ελληνικών πόλεων της κλασσικής αρχαιότητας.

Από τη σύγκρουση της «γκιόστρας» νικητής είναι ο Ρωτόκριτος (η επιλογή του ποιητή), ο οποίος, βέβαια, είναι κοινωνικά κατώτερος. Έχει, ωστόσο, εκείνα που ονειρεύεται ο ποιητής για το νέο ελληνισμό: ρώμη, κάλλος, πίστη σε αξίες κι ιδανικά, σύνεση, σοφία.  Σ’ αντίθεση δε με τον Ρωτόκριτο, το πολιτικό προφίλ που σμιλεύει ο Κορνάρος για τον Ηράκλη δεν έχει αμιγώς χαρακτηριστικά πλατωνικού ηγέτη (δηλαδή ενός συνετού φιλόσοφου-βασιλιά που είναι προσηλωμένος αυστηρά στο συλλογικό συμφέρον κι όχι στο ατομικό).  Ο Βασιλιάς Ηράκλης είναι και (εκτός των άλλων) ένας ιδιοτελής άρχοντας, που δεν παύει να ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της κοινωνικής του τάξης.  Αυτή η προάσπιση των ταξικών συμφερόντων τόσο του Ηράκλη, όσο και της συζύγου του, τους στρέφει ακόμη κι εναντίον του παιδιού τους.  Η Αρετούσα φυλακίζεται γιατί η ερωτική και κοινωνική συνεύρεση με τον «υποδεέστερο» της Ρωτόκριτο αντιστρατεύεται αυτά τα συμφέροντα.  Η συμπεριφορά του βασιλικού ζεύγους αντικατοπτρίζει την αντίληψη για το ρόλο του ηγεμόνα ως προασπιστή των συμφερόντων του εκάστοτε εξουσιαστικού σχήματος (και σε αυτό διαφέρει από την άποψη του Πλάτωνα για τον σκοπό της ηγεσίας).   Η βία κι η ιδιοτέλεια ως έκφραση πολιτικής ισχύος σκιάζει ,ως εκ τούτου, την άσκηση εξουσίας του Ρήγα Ηράκλη.  Ο ποιητής αποδίδει (μεταξύ άλλων) τον Βασιλιά Ηράκλη ως ένα ηγέτη, που έχει μεν τις μακρινές καταβολές της παλιάς αίγλης, αλλά ταυτόχρονα διατηρεί και το πνεύμα του αδιάλλακτου κι αυταρχικού άρχοντα (κατά τα πρότυπα του ηγεμόνα του Μεσαίωνα).

Ο Κορνάρος παραδίδει με τον «Ερωτόκριτό» του,πέραν των άλλων, ένα μάθημα ελευθερίας και περιφρόνησης απέναντι στην ματαιοδοξία της εξουσίας.  Ο ποιητής θεωρεί πως η σπουδαιοφάνεια της εξουσίας και της ισχύος που την ακολουθεί έχουν προσωρινό και ρηχό χαρακτήρα.  Όποιος, κατά τον Κορνάρο, δεν αντιλαμβάνεται την ματαιότητα της εξουσιαστικής ισχύος πάσχει από μωρία κι άγνοια.  Άλλωστε, κατά τον ποιητή, η εκάστοτε ισχύς (απ’ όπου κι αν εκπορεύεται) συνοδεύεται από ένα μεγάλο φόβο για τυχόν απώλεια των προνομίων.  Αυτά φοβάται ότι θα χάσει ο Βασιλιάς Ηράκλης εάν επιτρέψει το γάμο της κόρης του μ’ ένα κοινωνικά κατώτερο,τον Ρωτόκριτο.  Η Αρετούσα,όμως, (όπως και η Αντιγόνη) είναι ένα ποιητικό δημιούργημα, το οποίο έχει εγγραφεί ως ο προάγγελος της απελευθερωμένης γυναίκας της Ευρώπης, που αντιπαρέρχεται την πολιτική ισχύ (κατά κυριολεξία την απορρίπτει).  Είναι εκείνη που ξεγυμνώνει τη βασιλική εξουσία του πατέρα της και την παραδίδει σε κοινή θέα, αποκαλύπτοντας την αληθινή της φύση χωρίς καλλωπισμούς, δηλαδή εκδικητικός δεσποτισμός και χωρίς μέτρο αυταρχισμός.  Είναι, εξάλλου, γνωστό πως ο εξουσιαστικός μηχανισμός δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο, όταν νιώθει πως απειλείται.

Ο Ρωτόκριτος, που διαδέχεται τον αυταρχικό Ηράκλη, συμβολίζει τον ανατρεπτικό, αναγεννησιακό άνθρωπο και για το λόγο αυτό είναι η μεγάλη απειλή για τον αυταρχικό και αλαζόνα Ηράκλη.  Αφού όλοι σχεδόν οι μαχητές της ελευθερίας και οι φορείς των νέων (επαναστατικών) ιδεών διώκονται, έτσι κι ο Ρωτόκριτος εξορίζεται από την Αθήνα με υπαιτιότητα του αυταρχικού συστήματος, που απειλείται.  Η επάνοδος του Ρωτόκριτου στην Αθήνα μετά τον θρίαμβο στο πεδίο των μαχών (δηλαδή και κατ’ επέκταση στο πεδίο των ιδεών) δεν σηματοδοτεί μόνο την ευτυχή κατάληξη του ειδυλλίου του με την Αρετούσα.  Συμβολίζει και τον θρίαμβο του δικαίου, την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.  Είναι εμφανές πως ο ποιητής επιθυμεί να σμιλέψει με την ποιητική αφήγησή του ένα λαμπρό σύμβολο: η Αρετούσα με την ελεύθερη στάση της είναι η νέα «Καρυάτιδα» του ελληνισμού που δεν φοβάται, αντιστέκεται, επιλέγει ,δημιουργεί το μέλλον της μαζί με τον Ρωτόκριτο, το δίκαιο και συνετό άρχοντα (κατά τα πρότυπα του Πλατωνικού ηγέτη).  Αυτό,εν τέλει, οραματίσθηκε ο Βιτσέντζος Κορνάρος με τον «Ερωτόκριτο» του: τη διοίκηση του νέου ελληνισμού από άρχοντες δίκαιους και σώφρονες, όπως τους Βασιλείς- Φιλοσόφους του Πλάτωνα.

<<Ο ΚΕΛΔ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΜΑ>>. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ (ΨΥΡΡΗ) 2/10/2021.

«ΤΗΣ  ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ  ΗΛΙΕ  ΝΟΗΤΕ»

Ο ΚΕΛΔ   ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ   ΚΑΙ ΤΙΜΑ

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ   2   ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ   2021

(Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων Ψυρρή )

Παρουσιαστής, ο ηθοποιός  Βασίλης  Παλαιολόγος.

Χαιρετισμοί:

Πανοσιολογιότατος  Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου.

Εκπρόσωπος Δήμου Αθηναίων: Χρήστος Τεντομάς, Αντιδήμαρχος Δήμου Αθηναίων .

Ανάγνωση χαιρετισμού της Διευθύντριας της Βιβλιοθήκης του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β ΄, Αδαμαντίας Λιάπη από την Πρόεδρο του ΚΕΛΔ  Σοφία Λιγνού,  Πρόεδρο  Εφετών.

Ανάγνωση Ψηφίσματος  για τον Μίκη Θεοδωράκη από τον Αντιπρόεδρο του ΚΕΛΔ, Αθανάσιο Νικολόπουλο, Πρόεδρο Εφετών .

——————————————————————————-

Εκτέλεση μουσικών έργων από την ανατρεπτική μουσικοσυνθέτη διεθνούς εμβέλειας, Ζωή Τηγανούρια:

1. ΚΛΕΦΤΙΚΟΣ (Νίκου Σκαλκώτα)

2. GREEK MOUNTAINS (σύνθεση Ζωή Τηγανούρια)

3. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΚΑΗΜΟΣ, (σύνθεση Μίκη Θεοδωράκη)

 

-Ποιητική απόδοση του Ορφικού Ύμνου προς τη Δικαιοσύνη από τον Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων Σταμάτη Γιακουμή, που τον απαγγέλλει ο ίδιος  .

-Απαγγελία του ποιήματος <<Δίνω το χέρι στη Δικαιοσύνη >> του Οδυσσέα Ελύτη από την ποιητική συλλογή << Ήλιος ο Πρώτος >> από το ιδρυτικό μέλος του ΚΕΛΔ, Εφέτη, Μυρτώ Τζεφεράκου .

-Λίγα λόγια για τη Δικαιοσύνη από το ιδρυτικό μέλος του ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ, Αρεοπαγίτη, κα Μαριάνθη Παγουτέλη .

-Απαγγελία του ποιήματος του Δημήτρη Ορφανίδη << Μagister res publicae >> από την ποιητική του συλλογή με τίτλο << Τρίτος Κύκλος Αρδεύσεων >> , Εκδόσεις Ελκυστής, 2020,  από το μέλος του ΚΕΛΔ , Μαρία  Λύγκα , Εφέτη .

 

Ερμηνεία τραγουδιών από την κορυφαία ερμηνεύτρια και ηθοποιό Φωτεινή Δάρρα  που μας έκανε την τιμή να συμμετάσχει στην εκδήλωσή μας άρτι αφιχθείσα από την Κύπρο, στην οποία συνέπραξε σε συναυλία με τη συμφωνική ορχήστρα  της  Κύπρου .

 

-Απαγγελία του ποιητικού αφηγήματος << Η σιδερένια μου ντουλάπα >> του Αθανασίου Δαββέτα, Προέδρου Εφετών και Κοσμήτορα του  ΚΕΛΔ, από τον ίδιο .

-Απαγγελία ποιημάτων από την Eφέτη και μέλος του ΚΕΛΔ , Ελένη Σκριβάνου, του δικού της ποιήματος με τίτλο << Το πρόσωπο της Δικαιοσύνης >> και του ποιήματος του Βύρωνα Λεοντάρη με τίτλο <<Περί δικαιοσύνης >> .

-Απαγγελία ποιημάτων του Γενικού Γραμματέα του ΚΕΛΔ, Εφέτη , Δημήτρη Ορφανίδη , με τίτλο << Επαγγελματική κρίση >> που πρωτοδημοσιεύτηκε στο πρώτο Ανθολόγιο του ΚΕΛΔ, << Ποιητική Αδεία >> και του ποιήματος με τίτλο <<Έγνω>> από την ποιητική του συλλογή << Τρίτος Κύκλος Αρδεύσεων >>, από τον ίδιο .

-Ανάγνωση  αποσπάσματος  από το δοκίμιό του με τίτλο << Το Δίκαιο και η Ισχύς στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου >>, εκδόσεις Δρόμων, 2021, από το μέλος και Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων, Οδυσσέα Σπαχή .

________________________________

 

Εκτέλεση των έργων A.Ramirez- Alfonsina y el mar (διασκευή για κιθάρα Μ. Σουρβίνος ) και Tango Mediterraneo, από τον εξαίσιο συνθέτη, δάσκαλο και σολίστα με διεθνείς διακρίσεις, Μιχάλη Σουρβίνο.

______________________________

-Ανάγνωση αποσπάσματος από το λόγο του Γεωργίου Σεφέρη κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ 1963 από τον Αντιπρόεδρο του ΚΕΛΔ  και Πρόεδρο Εφετών Αθανάσιο Νικολόπουλο .

-Απαγγελία του ποιήματός της με τίτλο << Οι λέξεις που μιλούν >> από την ποιητική συλλογή της << Στ’ Αδράχτι του Κόσμου >>, από την Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων Ευαγγελή Μπράμη.

-Ανάγνωση αποσπάσματος από το διήγημα του Εφέτη και ιδρυτικού μέλους του ΚΕΛΔ Γιάννη Ευαγγελάτου << Ψευδής κατάθεση-Κίβδηλη Ζωή >> από τη συλλογή διηγημάτων του <<Αρματολών και Κλεφτών>> εκδόσεις Νομόραμα, από την Αρεοπαγίτη Άννα Αγγελάτου-Βασιλείου.

-Απαγγελία των  ποιημάτων της με τίτλους << Θέμιδος θεράπων >> και << Ενας Ανδρέας >> από την Εισαγγελέα Εφετών και ιδρυτικό μέλος του ΚΕΛΔ , Βασιλική Χριστούλη .

_____________________________

Εκτέλεση και ερμηνεία του τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Οδυσσέα Ελύτη << Της δικαιοσύνης  Ήλιε νοητέ >> από την  σολίστ στο κανονάκι και ερμηνεύτρια παραδοσιακών τραγουδιών, Ζωή  Μήλιου, μέλους της συμφωνικής ορχήστρας <<Ρωμάνα>>. Τη συνοδεύουν οι θαυμάσιοι παραδοσιακοί μουσικοί:  Παναγιώτης Ξυδέας, στο βιολί και Θοδωρής Γεωργόπουλος στο κλαρίνο .

 

-Απαγγελία του ποιήματος του Μίκη Θεοδωράκη << Το παλικάρι >> και του ποιήματος της << Η Προσευχή του Δικαστή >> από την Πρόεδρο του ΚΕΛΔ, Πρόεδρο Εφετών , Σοφία Λιγνού .

-Ανάγνωση του διηγήματος με τίτλο << Ταξιδεύοντας >>  του ιδρυτικού μέλους και Εφόρου του ΚΕΛΔ , Βασίλη Παπακώστα, από τον ίδιο .

-Απαγγελία του ποιήματός του << Έρως που θάλλει >> από το μέλος του ΚΕΛΔ και αναπληρωματικό μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου, Πρόεδρο Εφετών, Φώτη Μουζάκη .

-Απαγγελία του ποιήματός της << Δικαστήριο ανηλίκων >> από το μέλος του ΚΕΛΔ και του Διοικητικού του Συμβουλίου, Πρόεδρο Εφετών, Στέλλα Μπλέτα .

———————————————————————————

Εκτέλεση παραδοσιακών μουσικών κομματιών και τραγουδιών από τους  Ζωή Μήλιου στο κανονάκι, Παναγιώτη Ξυδέα στο βιολί και Θοδωρή Γεωργόπουλο στο κλαρίνο.

———————————————————————————

Αποφώνηση

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΥ <<ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΟΙΗΤΕΣ >>. ΣΠΕΤΣΕΣ -ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ – 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΥ <<ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΟΙΗΤΕΣ >>.

ΣΠΕΤΣΕΣ -ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ – 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

(ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΤΑΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ , ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ )

ΕΝΑΡΞΗ

1.ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΣΟΦΙΑΣ ΛΙΓΝΟΥ , ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΦΕΤΩΝ

2.ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ,ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΦΕΤΩΝ , ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ .

3.<< ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΟΙΗΤΕΣ>> , ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΔΗΜΗΤΡΗ ΟΡΦΑΝΙΔΗ , ΕΦΕΤΗ .

4. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΙΚΑΣΤΗ -ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ , ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΤΟΡΑ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΑΒΒΕΤΑ .

5. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΥΟ ΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ-ΚΟΥΜΠΗ , ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΟΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΔ ,ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗ Ε.Τ. , ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ

6. ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΥ <<ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΟΙΗΤΕΣ >> ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΣΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΜΠΗ .

7. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ << ΤΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΤΡΑΓΙ >> ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΤΟΡΑ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ , ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΑΒΒΕΤΑ.

8. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ , ΙΔΡΥΤΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ , ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΟΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΔ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ.

9. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ <<ΑΠΑΤΗ >> ΚΑΙ <<ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ >> ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΕΦΕΤΗ , ΔΟΜΝΙΚΗ ΛΑΣΠΑ.

10. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ <<ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ >> ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ ΦΩΤΙΟ ΜΟΥΖΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΜΥΡΤΩ ΤΖΕΦΕΡΑΚΟΥ , ΕΦΕΤΗ ΚΑΙ ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ <<Ο ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ >> ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΜΝΙΚΗ ΛΑΣΠΑ .

11. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΛΕΤΑ , ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ .

12.ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ << ΕΛΛΑΔΑ >> ΚΑΙ << ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ >> ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΗΣ <<ΣΤ ΑΔΡΑΧΤΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ >> ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΗ ΜΠΡΑΜΗ , ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ , ΕΦΕΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

13.ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ << ΑΙΦΝΙΔΙΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ>> ΚΑΙ << ΑΛΑΘΕΩΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΧΑΛΕΠΟΝ >> ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ , ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΔ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ .

14. ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ << Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ -UNE DISCIPLINE DE VIE > > KAI TΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ <<ΕΥ ΖΗΝ >> ΚΑΙ << ΝΕΑ ΤΑΞΙΣ >> ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ << ΔΑΣΥΝΟΜΕΝΟΝ ΕΨΙΛΟΝ >> ΚΑΙ << Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΩΛΗΤΩΝ >> , ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ , ΕΦΕΤΗ , ΔΗΜΗΤΡΗ ΟΡΦΑΝΙΔΗ .

15. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ << ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ >> ΚΑΙ << ΠΡΟΣΦΟΡΑ >> ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ , ΕΦΟΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗ Ε.Τ. ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ

16.ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ << ΜΕ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ >> ΚΑΙ << ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟ >> ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗ <<ΑΜΗΧΑΝΟ ΚΑΛΛΟΣ >> , ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΕΦΕΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΠΑΧΗ .

17. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ << ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ >> ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ <<ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ >> ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΚΕΛΔ , ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΦΕΤΩΝ , ΣΟΦΙΑ ΛΙΓΝΟΥ.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΗ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        ΛΗΞΗ.