ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ (ΠΟΙΗΜΑ) “ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ”
/in Δημήτρης Ορφανίδης, Έργα /by vasathpapΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
“ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ”
(Μεσολόγγι 6.10.2019)
Δὲν εἶναι μνήματα αὐτά, μὰ εἶναι ἀγκωνάρια,
Φτιαγμένα γιὰ τὸ πάλεμα, στὰ μαρμαρένια ἁλώνια,
Κόκκαλα ποὺ ἀλέθονται νὰ βγεῖ τὸ γέλιο τοῦ Ἡλιου,
Νὰ κάθονται οἱ σταυραητοὶ μὲ μιὰ φωνὴ νὰ λένε:
Ὅποια κι ἂν εἶναι μου ἡ λαλιὰ σὲ Σένανε ὀμνύω,
Κι ὅποια κι ὰν εἶν’ ἡ μάνα μου Ἐσένα ἔχω μάνα,
Τί ὅλους μας ἐβύζαξες μὲ τὴν παλληκαριά σου,
Ἐσὺ στὰ δυὸ τὰ πόδια μας μᾶς ἔστησες Ἑλλάδα,
Τὸ στῆθος μας σοῦ δίνουμε νὰ τὸ κορφολογήσεις,
Σοῦ δίνουμε τὸ αἷμα μας νὰ ξέρουν πὼς δὲν πέφτεις,
Τί ἂν ἐσὺ δὲ στέκεσαι ποιὸς θἄχει τὰ φτερά του,
Ποιὸς θἄχει βρύση γιὰ νὰ πιεῖ, πιάτο γιὰ νὰ χορτάσει,
Ποιὸς θἄχει λόγο γιὰ νὰ πεῖ ὁ νοῦς νὰ ξεθολώσει…
Γιὰ νὰ πατήσει ἡ Λεβεντιὰ στὸ χῶμα Σου Ἀπάνω
Ἐμεῖς τὸ σκάψαμε βαθιὰ νὰ μποῦμε ἀπὸ κάτω,
Μὲ τὸ κεφάλι μας ψηλά, μὲ γλέντια καὶ τραγούδια.
ΣΟΦΙΑ ΛΙΓΝΟΥ (ΠΟΙΗΜΑ) “ΕΞΟΔΟΣ”
/in Έργα, Σοφία Λιγνού /by vasathpapΣΟΦΙΑ ΛΙΓΝΟΥ “ΕΞΟΔΟΣ”
Στήστε ψηλά τα λάβαρα ,πάνω απ΄το Μεσολόγγι ,
βάλτε στο πλάι τους νεκρούς, προσκυνητές της Δόξας ,
φτιάξτε τιμητική πομπή γενιές των απογόνων ,
να περπατάτε ανάλαφρα στη γης οπού πατείτε,
είναι σπαρμένη κόκαλα και ποτισμένη μ ΄αίμα
κι ο αέρας π΄αναπνέετε, μπαρούτι καπνισμένο .
Από την τάφρο ακούγεται αχός και μοιριολόι ,
μανάδες με μικρά παιδιά και νιες και παλλικάρια
της λεφτεριάς το γιόφυρο παλεύουν να διαβούνε ,
κοινώνησαν τη λασπουριά κι είπανε στο Θεό τους
να τους προσμένει αντίπερα στου Χάρου το κονάκι,
γιατί δεν παραδίνουνε τούτοι το Μεσολόγγι,
τι τα κλειδιά του κρέμονται στων κανονιών τη μπούκα .
(εμπνευσμένο από τον πίνακα της εξόδου του Μεσολογγίου από την Δημοτική πινακοθήκη του Μεσολογγίου που επισκέφθηκε ο ΚΕΛΔ ΣΤΙς 6/10/2019 )
ΣΟΦΙΑ ΛΙΓΝΟΥ (ΠΟΙΗΜΑ) “ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ”
/in Έργα, Σοφία Λιγνού /by vasathpap<<ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ >> (ΣΟΦΙΑ ΛΙΓΝΟΥ)
Μες τις παλάμες σου κρατάς
του Αμβρακικού τον κόλπο ,
ανάμεσα στα δυό βουνά ,
κυρά μου , ξαπλωμένη ,
και ροβολούν για να λουστούν
στης θάλασσας την άλμη
η πρασινάδα της ελιάς
και του μαΐστρου η αύρα .
Κρατάς από παλιά γενιά ,
Λιμναία τ΄όνομά σου ,
τα τείχη στέκουν γίγαντες,
βουβοί ,αποκαμωμένοι,
έχουν να πούνε θάματα ,
πολέμους, κατακτήσεις.
Τη μια Βάλτο σε είπανε ,
Καρβασαρά την άλλη ,
μα, νύμφη του Αμβρακικού
πάντοτε, συ , θα μένεις .
(ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ ,5/10/2019)